Mijn Levensverhaal
Bep werd geboren op 23 november 1939, een cadeau voor
haar ouders Dolf Barendse en haar moeder Co van Holsteijn. Ze was
de eerste van een hele rij, later kwamen er nog 6 broertjes en 3 zusjes
bij. Elisabeth Catharina Maria, haar roepnaam Bep, kort en krachtig.
Bep had veel talenten en die heeft ze allemaal ingezet en gebruikt
om iets moois en bijzonders in haar leven te bereiken. Bep kwam thuis
helpen als 14 jarige in het gezin. Zo ging dat. Als oudste dochter
hielp ze mee met opvoeden, huishouden en het werken in de teelt van
de anjers. Het was geen periode van studie maar van hard werken, en
wachten.
Ze las veel, bad en mediteerde, ze wilde studeren.
Ze hield zich bezig met vragen over zingeving en geloof. Zij wilde
het Westland uit. Ze had geen zin in een toekomst in het Westland.
Als verpleegkundige en verloskundige wilde ze de wereld met haar boodschap.
Naar Ghana om in Kpandu een school op te zetten voor het opleiden
van verpleegsters. Bep was daar helemaal op haar plek.
Na terug keer uit Ghana werkte ze in Bilthoven als
hoofd van de afdeling verloskunde, in Delft als docent op de opleiding
verpleegkunde. Ze kwam weer terug naar het Westland om hier in Naaldwijk
in het Trefpunt hoofd zorg te worden. Vanuit die plek was ze actief
voor velen in een groot netwerk. "Op een mooie zonnige dag, ongeveer
15 jaar geleden, zat ik in de zonnige tuin en kreeg ik een brief.
Ik was gekozen als algemeen leidster van Servitium Christi. Dit was
de kroon op mijn werk."
Bep was dol op kunst , jubilea en het vieren van de
vele vriendschappen over de hele wereld. En tegelijk bezig met het
welzijn van ieder om haar heen.
Mei 2008. Ze vierde dat ze 40 jaar verbonden was met
Servitium Christi. Bep liet kortgeleden een foto zien waarop ze toegesproken
werd als jubilaris. Ze keek op die foto in de toekomst en ze zei me
dat ze daar op dat moment zag en voelde dat ze niet zo lang meer te
leven had. En dat klopte. In september op onze familiedag in Delft
was ze aanwezig maar oververmoeid en eigenlijk ziek. Net terug uit
Vietnam. Het werd tijd om artsen te raadplegen. Het werd een ziekteproces
dat niet meer te genezen bleek maar wel te behandelen. Je zette je
regie in om ook tijdens dit ziekte proces iets van je leven te maken.
Je werd 70 en was stralend middelpunt op je feest. Je organiseerde
in mei van dit jaar nog een grote conferentie voor Servitium Christi.
We hebben in de laatste momenten afscheid genomen van
onze oudste zus Bep, die een verbindende kracht was binnen de familie.
Het was mooi, Bep, namens iedereen bedankt voor alles.
Je broers en zussen.