*23 november 1939 - Bep Barendse - †10 september 2010

 


Mijn Levensverhaal

Bep werd geboren op 23 november 1939, een cadeau voor haar ouders Dolf Barendse en haar moeder Co van Holsteijn. Ze was de eerste van een hele rij, later kwamen er nog 6 broertjes en 3 zusjes bij. Elisabeth Catharina Maria, haar roepnaam Bep, kort en krachtig. Bep had veel talenten en die heeft ze allemaal ingezet en gebruikt om iets moois en bijzonders in haar leven te bereiken. Bep kwam thuis helpen als 14 jarige in het gezin. Zo ging dat. Als oudste dochter hielp ze mee met opvoeden, huishouden en het werken in de teelt van de anjers. Het was geen periode van studie maar van hard werken, en wachten.

Ze las veel, bad en mediteerde, ze wilde studeren. Ze hield zich bezig met vragen over zingeving en geloof. Zij wilde het Westland uit. Ze had geen zin in een toekomst in het Westland. Als verpleegkundige en verloskundige wilde ze de wereld met haar boodschap. Naar Ghana om in Kpandu een school op te zetten voor het opleiden van verpleegsters. Bep was daar helemaal op haar plek.

Na terug keer uit Ghana werkte ze in Bilthoven als hoofd van de afdeling verloskunde, in Delft als docent op de opleiding verpleegkunde. Ze kwam weer terug naar het Westland om hier in Naaldwijk in het Trefpunt hoofd zorg te worden. Vanuit die plek was ze actief voor velen in een groot netwerk. "Op een mooie zonnige dag, ongeveer 15 jaar geleden, zat ik in de zonnige tuin en kreeg ik een brief. Ik was gekozen als algemeen leidster van Servitium Christi. Dit was de kroon op mijn werk."

Bep was dol op kunst , jubilea en het vieren van de vele vriendschappen over de hele wereld. En tegelijk bezig met het welzijn van ieder om haar heen.

Mei 2008. Ze vierde dat ze 40 jaar verbonden was met Servitium Christi. Bep liet kortgeleden een foto zien waarop ze toegesproken werd als jubilaris. Ze keek op die foto in de toekomst en ze zei me dat ze daar op dat moment zag en voelde dat ze niet zo lang meer te leven had. En dat klopte. In september op onze familiedag in Delft was ze aanwezig maar oververmoeid en eigenlijk ziek. Net terug uit Vietnam. Het werd tijd om artsen te raadplegen. Het werd een ziekteproces dat niet meer te genezen bleek maar wel te behandelen. Je zette je regie in om ook tijdens dit ziekte proces iets van je leven te maken. Je werd 70 en was stralend middelpunt op je feest. Je organiseerde in mei van dit jaar nog een grote conferentie voor Servitium Christi.

We hebben in de laatste momenten afscheid genomen van onze oudste zus Bep, die een verbindende kracht was binnen de familie.

Het was mooi, Bep, namens iedereen bedankt voor alles.

Je broers en zussen.

chi@kabelfoon.nl